دلم هوس یک دوست قدیمی کرده...

یک رفیقِ شش دانگ

یک آرامِ دل...

کسی که امتحانش را در رفاقت پس داده

و دیگر محک زدن و زیر و رو کردنی در کار نباشد

رفیقی که من نگویم و او بشنود…

بخندم و حجــم بغضم را در خنده ام ببیند…

رفیقی که بگویمش برو ، اما بماند

که نرود ،

 که بداند ماندنش آرامم می کند...