آشنایی با روش های FIT و FUT

آشنایی با روش های FIT و FUT برای پیوند موی طبیعی۳۰تا ۴۰ درصد مردان جهان گرفتار کم­ مویی های پیشرفته در حدطاسی هستند. البته این مشکل مختص مردان نیست و زنان هم کم و بیش با این عارضه دست به گریبان هستند. در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری در زمینه پیوند مو حاصل شده است و همه آنها نشان می دهند که اگرچه این جراحی به ظاهر ساده است، ولی عملی بسیار ظریف و حساس محسوب می شود و رعایت نکات زیادی لازم است تا بتوان به بهترین نتیجه رسید.

 

مو نقش مهمی در زیبایی انسان دارد. این عضو همانند بقیه اعضا بدن می تواند دچار بیماری ها و مشکلات متعدد شوند. عوامل بیماری زای مختلفی باعث ریزش مو می شوند. البته تعدادی از این انوع ریزش ها برگشت پذیر و با درمان دارویی یا از بین بردن عامل زمینه ای قابل برگشت هستند. به عنوان مثال، ریزش مو در خانم ها ۳ تا ۴ ماه پس از زایمان و ریزش مو بدنبال استرس های شدید یا بر اثر اختلالات هورمونی و آندروژنتیکی. اما در مواردی پیاز یا فولیکول مو از بین می رود و رشد مجدد مو غیرممکن می شود و با هیچ درمان دارویی هم قابل برگشت نیستند؛ مثل سوختگی ها، محل های جراحی، رادیوتراپی، تروما. سردسته همه اینها ریزش موی هورمونی ژنتیکی است که اگر در مراحل اولیه درمان نشوند یا اگر فرد به درمان دارویی پاسخ ندهد قابل برگشت نخواهند بود.

 

در این میان همیشه دانشمندان در این فکر بودند که راهی برای جایگزینی موهای از دست رفته پیدا کنند و هیچ راهی بهتر از این نیست که موی طبیعی از بدن خود فرد گرفته شود.

 

این کار قدمتی در حدود ۶۰ ۵۰ سال دارد. در شروع کار از تکنیک هایی استفاده می شد که نتیجه کار زیاد رضایت بخش نبود و نمای زیبایی نداشت، مثلاً با پانچ های ۴ تا ۵ میلی متری از نواحی پشت سر فولیکول مو برداشته می شود و به همان صورت در محل مورد نظر پیوند می زدند و در نتیجه اگرچه پیوند انجام می شد؛ اما موها نمایی مصنوعی و عروسکی پیدا می کرد. از حدود ۱۵ سال پیش بحث میکروگرافت و فولیکولار یونیت (FUT) در حوزه پیوند مو مطرح شد. در این روش بعد از برداشت، فولیکول های مو را به صورت تک تک و با همان حالت طبیعی که در ناحیه اهداکننده که معمولاً ناحیه پشت سر و بالای گوش است برداشته شده و در ناحیه مورد نیاز به همان حالت طبیعی پیوند زده می شوند. در نتیجه مو پس از ۲ ۳ ماه استراحت، شروع به رشد مجدد می کند و به همان حالت طبیعی قبلی برمی گردد. نتیجه این کار ایجاد موهای طبیعی خود فرد در محل مورد نیاز است.

 

طبیعتاً این کار بسته به وسعت منطقه مدنظر طی یک تا ۲ جلسه انجام می شود.

 

ناحیه ای در سر به نام ناحیه اهداکننده وجود دارد که فولیکول های آن هیچ وقت تحت تاثیر هورمون های مردانه قرار نمی­گیرد و در نتیجه دچار ریزش نمی شوند. به همین دلیل، حتی مردان طاس هم در ناحیه حاشیه و پشت سر مو دارند، در واقع فولیکول های مو در این نواحی به گیرنده هورمون حساس نیستند. پس اگر ما بتوانیم این فولیکول ها را از ناحیه اهدا کننده به صورت سالم برداریم و با یک نمای طبیعی در محل گیرنده پیوند بزنیم، در محل جدید شروع به رشد مجدد می کنند.

 

مویی که در این روش پیوند زده می شود دایمی است، هیچ وقت نمی ریزد و نیاز به هیچ روش نگهداری خاصی هم ندارد. در این روش هر چه بتوانیم فولیکول های بیشتری را برداریم، بدون صدمه به محل گیرنده منتقل و به صورت هنرمندانه به نمای طبیعی نزدیک تر کنیم کار پیوند مو با موفقیت بیشتری انجام می شود.

 

برای انجام پیوند موی طبیعی ۲ روش وجود دارد. یکی روش قدیمی تر که بهFIT معروف است و همانطور که اشاره کردم، با پانچ های مخصوص پیاز مو را برداشت می­کنیم. در این روش بعلت محدودیت در برداشت در هر جلسه نیاز به جلسات متعدد برای ایجاد حداقل تراکم مورد نیاز است. بعلاوه در افرادی که تراکم موی زیادی در ناحیه اهداکننده دارند، با این روش ۲۰ تا ۳۰ درصد فولیکول­های مو از بین می­روند. بنابراین این روش تنها برای کسانی کاربرد دارد که میزان کمی مو برای پیوند احتیاج دارند یا فاصله موها در پشت سر آنقدر زیاد است که بخوبی می­توان آنها را از هم جدا کرد یا در حالتی که بخواهیم از فولیکول های تنه که ازهم فاصله دارند برداشت کنیم.

 

آشنایی با روش های FIT و FUT برای پیوند موی طبیعیدر روش استاندارد جدید که تقریبا تمام شرایط یک پیوند موی ایده آل را دارد و به FUT معروف است یک نوار به عرض ۱ تا ۱.۵ سانتی متر و به طول ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر از پوست پشت سر برداشت می شود. سپس با استفاده از میکروسکوپ و لوپ های مخصوص، فولیکول های آن بصورت تک­ تک جدا می شوند و با همان ظرافتی که جدا شده ­اند در ناحیه گیرنده با ایجاد برش هایی در حد یک میلی متر پیوند زده می شود. در روشFUT در هر جلسه پیوند مو بسته به تراکم مو و درجه شلی یا الاستیسیته پوست ناحیه اهداکننده بین ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ گرافت که معادل ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ تار مو می باشد برداشت می­شود. این مقدار مو تقریباً نصف یک سر طاس را پوشش مناسب می­دهد و اگر فردی طاسی پیشرفته هم نداشته باشد، با همین یک جلسه درمان می شود.

 

این عمل با بی حسی موضعی انجام می شود، بنابراین در افرادی که مشکل سلامتی نداشته باشند محدودیت سنی ندارد و حتی در کودکی که دچار سوختگی یا بیماری که منجر به ریزش مو شده است، می تواند تحت درمان قرار گیرد. این نوع پیوند احتیاجی به استراحت و گذراندن دوره نقاهت در منزل ندارد. در ضمن موی پیوندی پس از ۲ تا ۳ ماه شروع به رشد می کند و مادام العمر به رشد خود ادامه می دهند.

 

در بحث پیوند مو انتخاب بیمار خیلی مهم است. باید دید فردی که می خواهد تحت پیوند قرارگیرد، آیا واقعاً به این درمان احتیاج دارد یا خیر؟ در ریزش موی اسکارینگ یا برگشت ناپذیر پیوند مو تنها راه درمان محسوب می­شود و در ریزش موهای هورمونی ژنتیکی هم معمولاً در افرادی که در فاز ریزش شدید مو هستند توصیه نمی شود و در واقع بیشتر به افرادی توصیه می شود که ۵۰ درصد یا بیشتر از موهای خود را از دست داده باشند و تراکم موها در حدی باشد که بتوانیم لابه لای آنها پیوند بزنیم. خانم هایی که به هر دلیل دچار این مشکل شده اند هم به راحتی می توانند از این روش برای پرپشت شدن موهایشان استفاده کنند.

 

مویی که در روش FUT پیوند زده می شود، دائمی است، هیچ وقت نمی ریزد و نیاز به هیچ روش نگهداری خاصی ندارد. برای کسانی که پشت سر پرمویی دارند روش استاندارد FUT پیشنهاد می شود، ولی در کسانی که موی پشت سر به هر دلیلی کم­ پشت باشد یا از ناحیه تنه برداشت شود از روش FIT استفاده می­شود. البته چون الگوی رشد موی تنه با موی سر متفاوت است در صورتی که موی سر آنقدر کم باشد که نتوانیم پوشش مناسب ایجاد کنیم از ناحیه تنه برداشت می­کنیم. اما معمولاً ناحیه اهدا کننده سر در بیشتر افراد آنقدر موی ذخیره دارد که بتوانیم نقص موجود را مرتفع کنیم.

 

آخرین تکنیک پیوند مو روش FUT است که با ظرافت کامل و حداکثر نتیجه در حال انجام است. متاسفانه تبلیغات اغراق آمیز و غیر واقعی روی تعداد گرافت ها یا تارهای مویی که در هر جلسه پیوند زده می­شوند صورت می­گیرد.

 

واقعیت این است که مقدار مویی که در هر جلسه برای هر فرد پیوند زده می شوند به ۳ عامل عمده وابسته است. اول میزان تراکم موی فرد است. برخی از افراد ۵۰ فولیکول و برخی دیگر ۱۰۰ تا ۱۲۰ فولیکول در یک سانتی­متر مربع دارند. دومین عامل بستگی به میزان شلی یا الاستیسیته پوست سر فرد دارد. به همین دلیل، در برخی بیماران تنها می توان به عرض ۸ میلی متر از پوست برداشت کرد؛ اما در فرد دیگری ۱.۵ سانتی متر برداریم. طول هم به همین نسبت متغیر است بنابراین میزان مویی که در هر جلسه برای هر فرد پیوند زده می شود، به میزان ذخیره موی فرد و به تبحر و تجربه تیم پیوند مو بستگی دارد.

 

با توجه به همه محاسنی که شما در خصوص پیوند موی طبیعی با روشFUT عنوان کردید، اما همچنان مراکز پیوند مو که تعداد آنها در کشور ما کم هم نیست، موهای مصنوعی را به قیمت های گزاف برای متقاضی پیوند می زنند. سوال من این است که چرا با وجود امکان پیوند طبیعی در ایران، این مراکز همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند.

 

معمولاً پیوند موی مصنوعی به کسانی توصیه می­شود که امکان انجام پیوند موی طبیعی در آنها وجود ندارد و به همین دلیل استقبال کمتری از آن می­شود. پیوند موی مصنوعی بیشتر توسط افرادی انجام می شود که در حوزه پزشکی تخصص ویژه ای ندارند.

 

طبیعت علم پیشرفت و ترقی است و تحقیقات مداومی که روی این کار انجام شده باعث جایگزینی روش های جدید و دقیق تر شده است. در ابتدا تصور بر این بود که هر چه تعداد فولیکول های مو هم بیشتر باشد، احتمال زنده ماندن بیشتری دارند؛ اما پس از گذشت سال ها امکان جداکردن گرافت های کوچک تر و زنده ماندنشان فراهم شد و آخرین تحقیقات نشان می­دهد که فولیکول مو به همان صورت که در سر وجود دارد پیوند زده شود. در این راه استفاده از میکروسکوپ خیلی کمک ­کننده است تا با ظرافت کامل بتوان فولیکول ها را از یکدیگر جدا کرد.

 

موی طبیعی با توجه به این­که عضو پیوندی از بدن خود فرد تهیه می­شود احتیاج به نگهداری و مراقبت های درمانی ندارد. خالق هستی این ذخیره را قرار داده تا ما بتوانیم از آن برای جبران بخش­های دچار کاستی استفاده کنیم بدون اینکه در ناحیه اهداکننده پشت سر تغییر اساسی مشاهده کنیم.

 

استفاده از سلول های بنیادی برای درمان بی­ مویی و کم­ مویی ایده­ ای است که در واقع طرح آینده پیوند مو است و همان پدیده کلونینگ و بحث سلول های بنیادی است. سلول های فولیکول­های موی حیوانات آزمایشگاهی کشت داده شده اند و در نتیجه از یک تکه ۳ میلی متری پوست هزاران فولیکول جدید ایجاد می­شود، اما نکته ای که باعث شده است استفاده از این روش برای انسان محدود شود، این است که هنوز مشخص نیست فولیکولی که از این طریق فراهم می شود آیا در آینده سرطانی می شود یا نه، چون فولیکول مو جزو نواحی محسوب می شود که رشد سریعی دارد و وقتی در آزمایشگاه رشد داده می شود موادی برای افزایش تقسیمات سلولی به آنها اضافه می شود. بنابراین مدت زمان طولانی همراه با تحقیقات بیشتر لازم است تا از ایمن بودن این تکنیک اطمینان کامل حاصل شود.

 

منبع: سایت آفتاب