یکی از این کلمات که در ذات خود بار معنایی اشتباهی دارد، واژه «آینده» است؛ یعنی از هر فردی درمورد آینده بپرسید، به شما می‌گوید روزی مثل فردا هنوز نیامده و قرار است بیاید!

اما حقیقت این است که زمان حال، مهم‌ترین زمان است؛ چراکه اگر قرار باشد در آینده در کنکور قبول شوید یا همسر خوبی داشته باشید و یا کسب‌وکار پررونقی نصیبتان شود، همه این‌ها به انتخاب‌ها و اقداماتی بستگی دارد که همین الان انجام می‌دهید. درواقع آینده براساس افکار، تصمیم‌ها و اعمال اکنون ما ساخته می‌شود. پس آینده هم چیزی از جنس اکنون است و فردا تا به امروز تبدیل نشود، وجود ندارد. اما متاسفانه خیلی از ما از این نکته مهم غافلیم و نمی‌دانیم چیزی که وجود ندارد، اساسا قدرتی هم برای تغییر سرنوشت اکنون ما نخواهد داشت!

یکی دیگر از کلمات با معنای ذاتی غلط‌انداز اصطلاح «تصمیم‌گرفتن» است. با شنیدن این کلمه خیلی‌ها گمان می‌کنند که تصمیم چیزی بیرون وجود آن‌هاست که باید اتخاذ شود! درحالی‌که باید بدانیم، تصمیم «ساختنی» بوده و اتفاقی است که درون فرد باید رخ دهد. درحقیقت تصمیم‌سازی نیاز به طی فرایندی پیچیده و درونی دارد که بدون عبور از آن تصمیم نمی‌تواند به‌درستی اتخاذ شود. اما خیلی‌ها این را نمی‌دانند و گمان می‌کنند داشتن مدرک یا جایگاه اجتماعی خودبه‌خود  باعث می‌شود تصمیم‌های سنجیده و بزرگ گرفته شوند؛ درصورتی‌که بسیاری از تصمیمات نسنجیده و دردسرساز توسط کسانی اتخاذ می‌شوند که خود را استاد تصمیم‌گیری می‌دانند!

در این فرصت کوتاه قصد نداریم کلمات غلط‌انداز با معنای تلقینی را معرفی کنیم، بلکه می‌خواهیم بگوییم اصولا کلمه از جنس فکر است و هیچ قدرت و انرژی مضاعفی در آن وجود ندارد و این خودمان هستیم که برای کلمات خاصی که می‌شنویم، معنا خلق می‌کنیم و این معناها را به واژه‌ها و کلمات منسوب می‌سازیم. بسیاری از روان‌شناسان معتقدند زبان، ریشه همه مشکلات روانی بشر است و به همین خاطر در روان‌شناسی مدرن، روی نظریات مرتبط با زبان و نقش آن روی تفکر و باورهای انسان فراوان کار شده است. در دو سه دهه اخیر، این ایده طلایی مطرح شده است که با تغییر واژه‌ها یا دستور زبانی که فرد ازطریق آن‌ها با خود و دیگران  ارتباط برقرار می‌کند، می‌تواند بخشی زیادی از مشکلات روانی و ذهنی انسان قرن بیست و یک را برطرف ساخت.

حتی ذهن‌آگاهی یا حضورذهن که این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده است، براساس ساکت‌سازی نجواگر درون و توقف موتور تولید کلمه در ذهن بنا شده است؛ ولی حقیقت این است که ما برای گفت‌وگو و ارتباط با یکدیگر چاره‌ای جز استفاده از زبان و کلمات نداریم؛ چون همین الان شما ازطریق کلمات، این نوشته را می‌خوانید و می‌توانید پیام نویسنده را درک کنید.

ظاهرا چاره‌ای جز پذیرش زبان و واژه‌ها نداریم، اما این به معنای تسلیم صددرصد نیست. ما می‌توانیم واژه‌ها را در سطح خودشان و فقط ابزاری برای انتقال مفاهیم بدانیم و به آن‌ها قدرت ماورائی نبخشیم. شاید در این مسیر لازم باشد روی تک‌تک کلماتی که می‌شنویم و بر زبان می‌آوریم، تمرکز کنیم و کلماتی را که استفاده می‌کنیم، با وسواس و حساسیت برگزینیم؛ چون این کاری است که همه آدم‌های موفق انجام می‌دهند!

افراد موفق سنجیده سخن می‌گویند و واژگان شفاف و صریح و روشن را استفاده می‌کنند؛ چون نمی‌خواهند وقت ارزشمند خود را برروی تحلیل کلماتی بگذارند که هیچ قدرتی جز تخریب ذهن و تضعیف روان ندارند. خوب که بنگرید، می‌بینید هر آدم موفقی برای خودش یک فرهنگ لغت اختصاصی دارد و سعی می‌کند واژه‌ها را به شکلی انتخاب ‌کند که معنای القایی آن‌ها مثبت و برانگیزاننده باشد. کمی‌ روی این موضوع فکر کنید. حتما از تفاوت فرهنگ لغات موفق‌ها با دیگران تعجب خواهید کرد.

 

منبع:سهیلا ثقفی - موفقیت

مجله جادوی کلمات