18.داستان تغییر

چارلز دیکنز داستانی در مورد یک زندانی نوشته است که برای سالها در یک سلول بود. بعد از تمام شدن محکومیتش آزاد شد. اما همه ی چیزهای او کارهای یک زندان را به دنیای آزاد و روشن بیرون آورده بود. این مرد به اطراف خود نگاه کرد و بعد از چند لحظه چنان از آزادی به دست آورده ی جدید خود ناراحت شد که درخواست کرد او را به سلولش در زندان باز گردانند. داشتن لباس زندانی، زنجیرها و تاریکی، امن تر و راحت تر از پذیرفتن آزادی و دنیای آزاد بود. نکته: طبیعت انسان به طور کلی در مقابل تغییر مقاومت می کند. تغییر، ناراحت کننده است. صرف نظر از اثر منفی یا مثبت، تغییر می تواند فشارزا باشد. برخی مواقع ما با نگرشهای منفی خودمان راحت هستیم، زیرا اگر تغییر برای ما مثبت هم باشد، ما نمی خواهیم آن را به دست آوریم! طبیعت انسان دوست دارد که در منطقه ی امن عادتها ( منطقه آسایش) بماند. وقتی در زمینه ی بخصوصی به منطقه ی آسایش می رسیم، بدون اینکه متوجه باشیم، به اندازه ای تلاش می کنیم که در این منطقه آسایش باقی بمانیم. هر چند ممکن است منطقه ی آسایشی که برای خود در نظر گرفته ایم تا حدود زیادی کمتر از قابلیتهای ما باشد. هر گونه تغییر در برنامه ی روزمره، روح انسان را آکنده از شادابی می کند.” فرماندو پسوا